Nie ulega wątpliwości, że ruch wykonywany przy muzyce mniej męczy, można
go zwielokrotnić, a także przyspieszyć lub zwolnić w zależności od potrzeb
dydaktycznych. Opanowanie ruchu, pomijając czyste naśladownictwo, posiada
charakter aktywny i twórczy. Dobór odpowiedniej muzyki jest ważnym czynnikiem
procesu dydaktycznego. Ćwiczenia przy akompaniamencie pomagają lepiej zapamiętać
przestrzenną formę ruchu, pomagają uniknąć schematów, są czynnikiem
mobilizującym a także dyscyplinującym. Dostrzeżono również, że ćwiczenia
muzyczno-ruchowe rozwijają sprawność w specyficzny sposób, bogaty w estetyczne i
twórcze doznania. Każdy ruch ściśle powiązany z muzyką winien być ukierunkowanym
i celowym działaniem, pod względem czasu trwania, dynamiki i rysunku w
przestrzeni. Komponując ćwiczenia należy je układać w sposób taki, aby ruch był
dostosowany do melodii. Stopień dostosowania może być różny, począwszy od tempa
po dynamikę, każdy z tych czynników może być istotą ćwiczenia. Zatem znajomość
podstawowych elementów muzyki jest konieczna, by uczyć świadomie i
odpowiedzialnie tańców i ćwiczeń muzyczno-ruchowych.
Spis treści:
- Wiadomości wstępne
- Notacja muzyczna
- Dynamika
- Rytm
- Tempo
- Metrum
- Podział taktów
- Dur i moll
- Emile Jaques-Dalcroze - twórca rytmiki
- Przykłady ćwiczeń i zabaw rytmicznych
- Opis ćwiczeń ramion - taktowanie według Dalcroze'a
- Opis wartości nutowych według Dalcroze'a
- Ćwiczenia na opanowanie wszystkich poznanych wartości nutowych
- Ogólne zabawy rytmiczne zawierające problem rytmiczny
- Świadomosć poczucia własnego ciała
- Reakcje sensoryczne
- Reakcje psychomotoryczne
- Wyrobienie poczucia miary taktu
- Wyrobienie szybkiej reakcji na zmiany tempa
- Zabawy wprowadzające do lekcji element rozrywki