Częścią normalnej żałoby jest utrzymanie miłości do utraconego obiektu i
jednocześnie odzyskanie zdolności do kochania dostępnych realnych obiektów. Gdy
jednak nie można uznać straty i przeżyć bólu rozstania, gdy związana z tym uraza
zabarwia uczucia do obiektu powodując wzrost nienawiści, żałoba przekształca się
w melancholię i „cień obiektu pada na Ja”.
Znienawidzony obiekt miłości to określenie zaczerpnięte z tekstu Ignês Sodré,
które dobrze oddaje istotę depresyjnego stanu umysłu.
Przekazujemy czytelnikom zbiór artykułów uporządkowanych zgodnie z
następstwem faz życia: dzieciństwa, adolescencji, dorosłości i wieku podeszłego.
Reakcje na utratę mają bowiem w każdej z tych faz swoisty charakter i znaczenie.
Zbiór otwiera klasyczny i kluczowy dla rozumienia depresji tekst Zygmunta Freuda
Żałoba i melancholia w nowym tłumaczeniu Anny Czownickiej.
Maciej Musiał ze Wstępu
Spis treści:
Wprowadzenie
Przegląd psychoanalitycznych koncepcji żałoby i depresji – od
Freuda i Abrahama do Klein i postkleinistów
- Żałoba i melancholia
- Rana łuk i cień obiektu.Uwagi na temat Żałoby i melancholii Freuda
- Melancholia i żałoba w okresie dzieciństwa i adolescencji: kilka refleksji
na temat roli obiektów wewnętrznych
- Praca z adolescentami ze skłonnościami samobójczymi
- Melancholia, żałoba i przeciwprzeniesienie
- Konflikt między żałobą a melancholią
- Rozczarowanie: historia Adama i Ewy oraz Lucyfera
- Bion: fenomenolog utraty
- Żałoba w wieku podeszłym: perspektywy rozwojowe