Można zaryzykować stwierdzenie, że każdy człowiek, zastanawiając się nad
swoim życiem, pyta o to, jak ono jest dobre dla niego. Ocenia różne sytuacje, w
których się znalazł, doświadczenia, które zdobył, relacje z innymi, swoje do-
konania, ma też do nich określony stosunek emocjonalny. Pytania, które dotyczą
oceny jakości egzystencji w różnych dziedzinach, stawiane są w różnych momentach
życia. Zadaje je człowiek szczęśliwy, któremu wszystko układa się zgodnie z jego
aspiracjami, któremu towarzyszą wyjątkowe dobre zdarzenia i przyjaźni ludzie.
Ale wydaje się, że odpowiedź na pytanie o jakość życia jest szczególnie ważna w
sytuacjach trudnych. Człowiek w obliczu doświadczanych trudności stara się
odnaleźć również dobre strony swojego życia, które często stają się czynnikiem
mogącym pomóc w przezwyciężeniu kryzysowych sytuacji. W chwilach cierpienia
człowiek częściej snuje refleksje na temat swojej egzystencji, jej głębszego
sensu, dokonuje obrachunku ze sobą i swoim życiem. Te refleksje są ważne nie
tylko dla samej osoby, lecz także dla jej otoczenia i zaplanowania jak
najbardziej adekwatnego wsparcia.
Prezentowana książka dotyczy refleksji nad jakością egzystencji i jej
uwarunkowań dokonywaną zarówno przez ludzi zdrowych jak i doświadczających
problemów zdrowotnych. Publikacja podzielona jest na dwie części. Pierwsza
poświęcona jest doświadczaniu jakości życia w zdrowiu, zaś druga – w chorobie.
Monografia zawiera prace naukowe, tj. analizę badań empirycznych, metaanalizę
wyników badań czy też teoretyczne rozważania. W wielu przypadkach również
autorzy odwołują się do swoich codziennych profesjonalnych doświadczeń z osobami
chorymi i ich najbliższymi. Autorzy kierują swoje prace do psychologów,
studentów psychologii pragnących lepiej zrozumieć doświadczenia człowieka,
zarówno te codzienne, normatywne, jak i trudne.