Można się starzeć na tak wiele sposobów! Starzenie się często napawa lękiem.
Trzeba stawić czoła utratom: ciało i umysł nie funkcjonują tak sprawnie jak
dawniej, bliscy odchodzą. Niektóre osoby sprawiają jednak, że człowiek ma ochotę
się starzeć: choć nie ominęły ich trudne doświadczenia, traktują ostatni etap
jak przygodę życia, które trwa. Udaje im się bowiem zachować na planie
wewnętrznym cenne dobra utracone w zewnętrznej rzeczywistości. Co więcej
odkrywają nowy rodzaj swobody. Być może potrafiliby nawet utracić wszystko, nie
tracąc siebie? Być może starzenie się to dla nich okazja, by nauczyć się lepiej
kochać siebie i innych?
Autorka ma bogate doświadczenie w psychoanalizie i psychoterapii osób w
podeszłym wieku, którym dzieliła się podczas seminariów i superwizji. Czekała aż
sama się zestarzeje, by o odkryciach związanych ze starzeniem się móc pisać z
poczuciem, że naprawdę ten temat poznała, przywrócić starości godność i ukazać
jej wartość.
Spis treści:
- Rekonstrukcja wewnętrznej opowieści
- Sekunda wieczności
- Praca pamięci
- Kolejne etapy życia
- Lęk przed śmiercią
- Co kryje zubożenie życia psychicznego w podeszłym wieku?
- Utracić wszystko, nie tracąc siebie
- Bogactwa późnego wieku
- "Ciasna brama"
- Psychoterapia psychoanalityczna i ludzie starsi
- Psychoanaliza i ludzie starsi
- Rola psychoanalityka a starzenie się
- Dziadkowie i różnice między pokoleniami
- Błękitna nuta i odkrywanie miłości