Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne od syndromologii do leczenia

To zapis drogi naukowej Autora, który uznawany jest za jednego z czołowych polskich specjalistów zajmujących się natręctwami.

Poszczególne tematy zostały omówione w sposób możliwie wszechstronny, zgodny ze współczesnym stanem wiedzy naukowej oraz oparty na ponad trzydziestoletnim doświadczeniu klinicznym dra M. Żerdzińskiego. Każdy z rozdziałów rozwija kluczowe aspekty OCD – od kontekstów historycznych i klasyfikacji diagnostycznych, przez etiopatogenezę, współchorobowość i wpływ zaburzenia na jakość życia, aż po kwestie praktyczne, takie jak diagnostyka i leczenie.

OCD to jedno z bardziej wymagających wyzwań diagnostycznych i terapeutycznych w dyscyplinie psychiatrii.

Monografia ta ma na celu nie tylko szczegółowe przedstawienie problematyki OCD, lecz także wskazanie obszarów wymagających dalszych badań oraz koniecznych zmian w podejściu diagnostycznym, terapeutycznym i edukacyjnym. Przedstawione analizy z pewnością przyczynią się do lepszego zrozumienia tego złożonego zaburzenia i skuteczniejszego wspierania osób nim dotkniętych

Co znajdziesz w książce?

• Ponad 700 stron wnikliwej, dogłębnej wiedzy;
• Interesujące analizy, zestawienia, tabele i ryciny;
• Podpowiedzi Autora dotyczące diagnozy, leczenia i terapii OCD;
• Autorskie spostrzeżenia i wnioski;
• Odniesienia kulturowe, historyczne, społeczne, religijne;
• Współczesne klasyfikacje schorzeń psychicznych (ICD-10, DSM-5 i ICD-11);
• Początek OCD, przebieg i jakość życia pacjentów z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi;
• Czynniki genetyczne i epigenetyczne;
• Omówienie stresu i traumy w ujęciu psychoanalitycznym i współczesnym;
• Dysfunkcje emocjonalne;
• Teorie behawioralne i poznawcze;
• Profil osobowości anankastycznej;
• Uniwersalne narzędzia diagnostyczne, oceny, skale, kwestionariusze;
• Temat współchorobowości (zaburzenia osobowości, choroby afektywne, depresja);
• Śmiały eksperyment czyli opisy przypadków wygenerowane przez AI pod ścisłą kontrolą Autora;
• Syndromologię zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych w ujęciu praktycznym – od natrętnych myśli, obsesji wątpliwości, kontroli, impulsywnych i wyobrażeniowych, kontrastowych, religijnych aż po błądzenie umysłu, obsesyjne spowolnienie i różne rodzaje kompulsji

Dla kogo jest ta książka?

• Lekarzy psychiatrów
• Psychologów klinicznych
• Osób przygotowujących się do egzaminów specjalizacyjnych
• Studentów, chcących związać swoją przyszłość zawodową z psychiatrią czy psychologią kliniczną

Mniej znane fakty o OCD::

• Nie istnieje jeden „typowy” wariant OCD. Zaburzenie może przejawiać się zarówno w postaci wyraźnych rytuałów, jak i ukrytych przymusów myślowych. U jednych przybiera formę niekończącej się kontroli, u innych – paraliżującej niemożności podjęcia decyzji.
• Obsesje często dotyczą sensu życia, winy, odpowiedzialności, istnienia lub relacji z absolutem. Samo zrozumienie znaczenia tych treści nie przynosi pacjentowi ulgi.
• Rytuały nie zawsze uspokajają.
• Redukcja objawów nie oznacza jeszcze zdrowia. Ustąpienie natręctw może maskować utrzymującą się sztywność myślenia, wewnętrzny przymus i lęk przed utratą kontroli.
• Osobowość anankastyczna często współwystępuje z OCD. Perfekcjonizm, surowość moralna, potrzeba porządku i nadmierna kontrola to nie tylko tło – mogą one podtrzymywać objawy lub je ukrywać.
• Złość to często niedostrzegany składnik OCD.
• Skuteczne leczenie wykracza poza eliminację objawów. Farmakoterapia i terapia poznawczo-behawioralna to istotne narzędzia. Dopiero praca nad tożsamością, relacją z lękiem, strukturą osobowości i egzystencjalnym doświadczeniem pacjenta prowadzi do głębszej zmiany, czyli pełnego powrotu do zdrowia.
• Nie wszystkie kompulsje są widoczne. Część z nich ma charakter wyłącznie mentalny i polega na odczynianiu w myślach, np. poprzez powtarzanie słów, formuł, liczenie, modlitwy, unieważnianie „złych” myśli lub przywoływanie „dobrych” obrazów.
• Ciche kompulsje potrafią zająć cały dzień – niektóre osoby z OCD potrafią przez wiele godzin „odczyniać” w myślach jedno zdanie. Otoczenie może tego nie zauważyć.
• OCD może dotyczyć również języka – znane są przypadki natręctw związanych z analizowaniem słów, gramatyki, składni, a nawet dźwięku własnych wypowiedzi.
• Niepokój zamiast treści. U niektórych pacjentów obsesje są pozbawione konkretnej treści, dominującym objawem jest uogólnione, trudne do opisania poczucie, że „coś jest nie tak”.
• Syndrom fałszywego OCD – część pacjentów błędnie uważa, że cierpi na OCD, ponieważ doświadcza uporczywych myśli. Różnicowanie z innymi zaburzeniami (np. osobowością borderline czy zaburzeniami lękowymi) bywa dla specjalisty skrajnie trudne.