"W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat pojęcie profesjonalizmu lekarskiego
uległo na świecie przekształceniu ze słabo zarysowanego terminu używanego
najczęściej w sytuacjach, w których obserwowano jego naruszenia („to
nie jest profesjonalne”, „temu lekarzowi brakuje profesjonalizmu”), do
zdefiniowanego i określonego wieloma regulacjami zespołu wartości i zachowań
stanowiących podstawę zaufania, jakim społeczeństwo obdarza lekarzy. Stał się on
przedmiotem badań ilościowych i jakościowych, a uzyskana dzięki nim wiedza
umożliwiła implementację profesjonalizmu jako jednego z podstawowych efektów
kształcenia na uczelniach medycznych oraz wprowadzenie wiarygodnych metod
egzaminowania z tego zakresu. Bardzo ciekawe jest obserwowanie przemian i
rozwoju regulacji związanych z profesjonalizmem i towarzyszących im
dyskusji, zarówno toczonych wewnątrz środowiska lekarskiego, jak i prowadzonych
przez społeczeństwa różnych krajów. W ostatnim okresie na przykład
burzliwą dyskusję w Wielkiej Brytanii wywołało zaostrzenie przepisów
dotyczących obecności lekarzy w internecie oraz wprowadzenie zasady
szczerości (Duty of Candour) mającej na celu obowiązkowe informowanie pacjentów
oraz ich rodzin o wszelkich nieprawidłowościach, jakie miały miejsce
w czasie leczenia. Niezmiernie interesująca jest też dyskusja nad
planowanym na rok 2015 wprowadzeniem nowej wersji regulacji kanadyjskich
(CanMEDS), która między innymi zwiększa nacisk kładziony na to, że jednym
z obowiązków profesjonalnych lekarza jest dbanie o własne zdrowie.
Uzasadnia się to znajdującym potwierdzenie w badaniach naukowych faktem, że
zdrowy lekarz to efektywny lekarz, podczas gdy lekarz niedbający o własne
zdrowie może stanowić zagrożenie dla pacjentów. Kolejnym interesującym aspektem
tej tematyki jest kulturowe uwarunkowanie profesjonalizmu i wiążące się
z tym różnice w pojmowaniu postaw profesjonalnych. Znajomość tej
problematyki jest szczególnie ważna w erze globalizacji i dużej mobilności kadry
medycznej, kiedy niezbędna jest nie tylko wiedza dotycząca standardów
diagnostyczno-terapeutycznych, lecz tak-że ta odnosząca się do zasad
profesjonalizmu w kraju, w którym przyjdzie nam pracować. Bardzo dobry przykład
takich różnic w pojmowaniu tego, co jest, a co nie jest właściwe i akceptowalne,
stanowi podejście do leczenia własnej rodziny. O ile w Polsce jest to zjawisko
powszechne, a lekarz − nawet niepraktykujący − zachowuje prawo do wypisywania
recept dla najbliższej rodziny, o tyle w wielu krajach tego typu
postępowanie jest nie tylko uważane za niewłaściwe i ryzykowne dla pacjenta, ale
wręcz obwarowane zakazami kodeksów etycznych (np. w Wielkiej Brytanii, USA,
Kanadzie). Specjaliści zajmujący się profesjonalizmem rozważają również to, czy
stanowi on obok wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych jedną ze
składowych dobrej praktyki lekarskiej, czy też jest to raczej zbiorczy termin
będący niejako odpowiednikiem tej właśnie dobrej praktyki. Pierwsze podejście,
sugerujące wyodrębnienie profesjonalizmu jako oddzielnej kategorii kompetencji,
umożliwia łatwiejsze opisanie jego cech, a dzięki temu − precyzyjne ustalenie
kryteriów profesjonalnego postępowania. Grozi jednak ono paradoksalną sytuacją,
w której lekarz nieposiadający odpowiedniej wiedzy i umiejętności praktycznych
może jednak spełniać wymagania tej odrębnej kategorii, podczas gdy oczywiście
nie może być uznany za profesjonalistę. Przeciwne podejście nadaje
profesjonalizmowi holistyczny charakter, ale jednocześnie utrudnia zdefiniowanie
jego składowych. W Polsce dyskusja nad profesjonalizmem lekarskim jako
samodzielnym i zdefiniowanym konceptem, odrębna od rozważań nad etyką lekarską,
jest zjawiskiem nowym.(...)"
dr n. med. Janusz Janczukowicz
Spis treści:
I. Wprowadzenie do problematyki profesjonalizmu medycznego
- Jak rozumieć pojęcie profesjonalizmu medycznego: definicje i zakres
tematyczny
- Zagrożenia dla postaw profesjonalnych
- Standardy europejskie i światowe
- Jak reprezentujemy profesję lekarską po zdjęciu białego fartucha?
II. Profesjonalizm a refleksyjna praktyka
- Rozwój profesjonalny i uczenie się przez całe życie
- Mentoring − przewodnik dla początkujących
- Zespół wypalenia zawodowego
III. Profesjonalizm a kompetencje społeczne
- Podstawy współpracy interprofesjonalnej
- Empatia jako zasadnicza kompetencja współczesnego lekarza
- Podstawy efektywnej i profesjonalnej komunikacji
- Podstawy rozwiązywania konfliktów
- Komunikacja niewerbalna w relacji lekarz - pacjent
- Symulacja, dysymulacja i kłamstwo w gabinecie lekarza
- Smerf Maruda, czyli o naszych frustracjach słów kilka
- Za parawanem – o intymności słów kilka
- Ocaleni czy straceni, czyli o losie pacjentów słów kilka
- O wzajemnym zrozumieniu słów kilka
- Relacja pacjent – lekarz: od modelu autorytarnego do
partnerskiego
- Medykalizacja społeczeństwa i jej konsekwencje dla profesjonalizmu
medycznego - perspektywa socjologii medycyny