Publikacja poświęcona analizie psychologicznej sytuacji osób poddawanych
wieloletniej dializoterapii oraz możliwości poprawy ich stanu psychicznego
dzięki zastosowaniu interwencji psychologicznych. Autorka opisuje tę sytuację,
wykorzystując najnowszą wiedzę o radzeniu sobie ze stresem. W publikacji
prezentowane są studia weryfikujące skuteczność wybranych interwencji
psychologicznych. Celem dwóch pierwszych było oddziaływanie na poziom akceptacji
choroby, poczucie własnej skuteczności, ocenę poznawczą sytuacji choroby i
leczenia oraz doświadczane emocje. Interwencje te są osadzone w poznawczej
teorii stresu psychologicznego oraz współczesnych badaniach dotyczących
narracyjnego konstruowania rzeczywistości. Inspiracją dla kolejnych omawianych
interwencji była współczesna teoria stresu psychologicznego oraz psychologia
pozytywna. Poddano analizie ewentualny wpływ interwencji na poziom akceptacji
choroby, zadowolenia z życia, ocenę poznawczą sytuacji choroby i leczenia,
doświadczane emocje oraz sposoby radzenia sobie ze stresem. Publikacja
adresowana jest przede wszystkim do teoretyków i praktyków psychologii
zdrowia.
Spis treści:
Wstęp
- Ewolucja koncepcji stresu
- Radzenie sobie ze stresem oraz jego efektywność
- Psychologiczna charakterystyka sytuacji choroby
- Rola oceny poznawczej sytuacji
- Hedonizm i eudajmonizm jako konteksty doświadczania dobrostanu
- Interwencje psychologiczne jako próby oddziaływania na poznawcze,
emocjonalne i behawioralne aspekty radzenia sobie ze stresem
- Zastosowanie interwencji poznawczej i poznawczo-narracyjnej
- Relacje między oceną poznawczą, poczuciem własnej skuteczności, emocjami
oraz akceptacją choroby
- Zastosowanie interwencji hedonistycznej i eudajmonistycznej
- Relacje między oceną poznawczą, emocjami, strategiami radzenia sobie,
akceptacją choroby i zadowoleniem z życia
- Interwencja psychologiczna jako moderator zależności między oceną sytuacji
a emocjami
- Podsumowanie badań własnych