W książce Uczenie się na własnych błędach autor zgłębia problemy nieodłącznie
związane z psychoanalizą, a zwłaszcza te wynikające z przekonania analityka, że
zna on umysł pacjenta lepiej od właściciela, które to przekonanie czyni go
ślepym na własne błędy. Patrick Casement przygląda się procesom superwizji i
wewnętrznej superwizji, dzięki którym terapeuci mogą lepiej rozumieć
doświadczenia pacjenta w trakcie klinicznego spotkania. Szczególnie interesuje
się kwestią błędów i odegrań w wykonaniu samego analityka. Casement ilustruje
swoje tezy licznymi przykładami klinicznymi, uwzględniając przy tym przeszło
100-letnią historię psychoanalizy. W ten sposób dowodzi, że w praktyce
klinicznej otwarty umysł sprawdza się lepiej niż dogmaty.
Niniejsza książka to nieoceniona pomoc dla analityków i terapeutów, trenerów
i osób szkolących się w analizie, będzie też jednak przystępną pozycją dla
każdego zainteresowanego czytelnika.
Wyszkolony w Brytyjskim Stowarzyszeniu Psychoterapeutów Patrick Casement
przez wiele lat prowadził prywatną praktykę jako psychoanalityk i terapeuta,
pracował także jako analityk szkoleniowy i superwizor Brytyjskiego Towarzystwa
Psychoanalitycznego. Jest autorem książek O uczeniu się od pacjenta (1985/2017)
i O uczeniu się od pacjenta – ciąg dalszy (1990/2018).
Spis treści:
1 Zdążanie do celu - rozwijający się potencjał psychoanalizy
2 Błędy
w psychoanalizie i próby ich uniknięcia
3 Próba przekazania doświadczenia
sesji
4 Ku autonomii - refleksje nad superwizją psychoanalityczną
5
Bycie pomocnym w psychoterapii - zagrożenia
6 Ponowne odegranie i
rozwiązanie
7 Trzymać pacjenta za rękę czy nie - ciąg dalszy
rozważań
8 Inwazja i przestrzeń - kwestie techniki
9 Nieznane poza
zasięgiem znanego
Epilog Dokąd zmierzamy?
Dodatek Naciski na kontakt
fizyczny z analitykiem podczas ponownego przeżywania wczesnej
traumy