Autor opisuje zmienne koleje losu małżeństwa, rozpoczynając od Zimowej
opowieści, a kończąc na
Otellu Shakespeare’a. Objaśnia w ten sposób główną
tezę, wedle której zmagania pary w związku
miłosnym oscylują między dwoma
kategoriami: „narcyzm - małżeństwo”. Udało mu się wyłożyć własne i cudze
idee
dotyczące relacji międzyludzkich w sposób naukowy, acz przejrzysty. Jednocześnie
czytelnik przez cały
czas odczuwa pasję, cierpienie i przerażenie, które
stanowią chleb powszedni psychoanalityków.
Ronald Britton
Brytyjskie
Towarzystwo Psychoanalityczne
To książka fascynująca, złożona i twórcza. James Fisher głęboko rozważa myśl
psychoanalityczną i jej zastosowanie w pracy
z parami o zaburzonej relacji,
oryginalnie posiłkując się przy tym szczegółową analizą klasycznych sztuk
scenicznych
poświęconych małżeństwu. Zarówno Zimowa opowieść Shakespeare’a,
jak i Cocktail party Eliota dotyczą ponownego
połączenia męża i utraconej
żony. Małżeństwa bohaterów rozpadły się – jak argumentuje Fisher – wskutek
narcystycznego
wycofania, które oznacza niedopuszczanie do siebie „inności”
drugiego człowieka. Lektura niniejszej książki to przyjemność
i strawa
duchowa dla czytelników zainteresowanych psychoanalizą i literaturą piękną.
Ubogaci praktykę kliniczną terapeuty
i odbiór sztuk dramatycznych przez
teatrofila.
Margaret Rustin
Kliniki Tavistock i Portman
Nieproszony gość to lektura cudowna na wielu poziomach. Dla mnie od
pierwszego do ostatniego rozdziału była
przyjemnością i pożytecznym zasobem w
pracy z pacjentami indywidualnymi i parami. Podoba mi się
zwłaszcza
gimnastykowanie umysłu, by ogarnąć teorię psychoanalityczną,
postaci dramatopisarzy, literaturę i pary, integrowanie
ich tak, jak
terapeuta par musi zintegrować historię pary, jej narrację oraz to, co dzieje
się tu i teraz na sesji. Z chęcią
będę z niej korzystać podczas szkolenia
terapeutów par.
Joyce Lowenstein
Washington School of Psychiatry
Spis treści:
Podziękowania
Słowo wstępne
1 Zimowa opowieść – małżeństwo i powtórne
małżeństwo
2 Para z fałszywym self – poszukiwanie prawdy i bycie
prawdziwym
3 Zgromadzenie przeniesienia
4 Duet na jeden instrument? Dwoje
ludzi czy para?
5 Separacja i zdolność przeżywania żałoby
6 To, z czym
pary przychodzą na terapię
7 Historie pary i marzenia senne pary
8
Nieproszony gość
9 Piekło to sam człowiek, inni to tylko
cienie/projekcje
10 Robić, co się da z nieudanej sprawy
11
Sadomasochistyczna folie a deux
12 Zakończenie i Otello jako wersja jednej z
„dwóch dróg”, o których pisał Eliot
Bibliografia