Przełom XX i XXI wieku to okres burzliwego rozwoju kardiologii inwazyjnej i istotnych zmian postępowania w ostrych stanach kardiologicznych, szczególnie w udrażnianiu lub omijaniu zwężeń lub niedrożności miażdżycowo zmienionych tętnic. Koniec XX wieku znamionował też ogromny postęp w leczeniu zachowawczym. To spowodowało nowe spojrzenie na choroby układu krążenia i stworzyło ogromne możliwości terapeutyczne, które natychmiast wprowadzono do praktyki klinicznej. Wieloośrodkowe, międzynarodowe, wiarygodne badania naukowe potwierdzają słuszność i skuteczność nowoczesnej diagnostyki i terapii. Efektem medycznego postępowania zachowawczego i interwencyjnego są dziesiątki a nawet setki tysięcy chorych, którym nie tylko uratowano życie, ale stworzono nadzieję dalszego funkcjonowania w życiu codziennym. Postęp w leczeniu, poza blaskami, ma również i cienie, z którymi najważniejszy podmiot, tj. nasz pacjent, nie może sobie poradzić, jeżeli zostanie pozostawiony sam sobie. Dotychczasowy tryb opieki nad pacjentami z chorobami przewlekłymi nie zdaje egzaminu i nie spełnia oczekiwań rzeszy naszych pacjentów. Czy tak być musi?! Nie, i to zdecydowanie nie! Ocena kompleksowej rehabilitacji realizowanej w oparciu nie tylko o tzw. twarde dowody naukowe, ale również o indywidualnie odczuwane korzyści w przywracaniu utraconej sprawności pacjentom ze schorzeniami narządu ruchu, chorobami neurologicznymi i innymi, udowodniła, że to postępowanie jest niezbędnym elementem terapeutycznym. Nie tylko minimalizuje szkody i przywraca utraconą sprawność, ale głównie przywraca wiarę w sens życia i otwiera osobom przewlekle chorym nowe możliwości ich funkcjonowania jako pełnoprawnych członków społeczeństwa. Polska szkoła kompleksowej rehabilitacji kardiologicznej nie pozostaje w tyle za swoją starszą siostrą, ale wnosiła i wnosi nowe wartości w rozwój rehabilitacji i wychodzi naprzeciw nowoczesnej kardiologii. Jak każda dziedzina nauki jest modyfikowana i przystosowywana do aktualnych potrzeb. Najważniejszą rolę w upowszechnianiu wiedzy, i możliwości jej praktycznego stosowania powinny spełniać posiedzenia naukowo-szkoleniowe oraz publikacje artykułów naukowych i opracowań monograficznych. Oddawana do rąk czytelników książka realizuje te oczekiwania i niewątpliwie wzbogaci dorobek naukowy dotyczący kompleksowej rehabilitacji kardiologicznej.
Spis treści:
- Wstęp
- Układ krążenia a wysiłek fizyczny
- Miejsce aktywności fizycznej w programie rehabilitacji kardiologicznej
- Badanie chorego kwalifikowanego do ćwiczeń fizycznych programu rehabilitacji kardiologicznej
- Zwiększanie aktywności fizycznej w okresie szpitalnej rehabilitacji kardiologicznej
- Trening fizyczny w rehabilitacji kardiologicznej
- Zalecanie samodzielnej aktywności fizycznej chorym rehabilitowanym z powodu chorób układu krążenia
- Stosowanie ćwiczeń fizycznych u chorych z nadciśnieniem tętniczym
- Ćwiczenia fizyczne w rehabilitacji chorych po ostrym zespole wieńcowym
- Ćwiczenia fizyczne w rehabilitacji chorych poddawanych zabiegom pomostowania tętnic wieńcowych
- Ćwiczenia fizyczne w rehabilitacji chorych z niewydolnością serca
- Ćwiczenia fizyczne w rehabilitacji wybranych grup chorych po leczeniu zabiegowym
- Stosowanie ćwiczeń fizycznych w rehabilitacji chorych z miażdżycą tętnic kończyn dolnych
- Zarządzanie programem rehabilitacji
Stosowane skróty
Skorowidz przedmiotowy