Pomimo olbrzymiego postępu, jaki w ostatnich latach dokonał się w leczeniu
chorób układu sercowo-naczyniowego, nadal pozostają one w czołówce chorób
odpowiedzialnych za największą liczbę zgonów i niepełnosprawności wśród
mieszkańców krajów rozwiniętych. W przebiegu choroby niedokrwiennej serca
obserwuje się zachwianie równowagi pomiędzy zapotrzebowaniem mięśnia sercowego
na tlen a jego podażą. Większość leków powszechnie stosowanych w terapii choroby
niedokrwiennej serca działa poprzez wpływ na parametry hemodynamiczne układu
sercowo-naczyniowego. Celem takiej terapii jest zmniejszenie zapotrzebowania
mięśnia sercowego na tlen poprzez redukcję częstości skurczów serca i wartości
ciśnienia tętniczego krwi lub zwiększenie podaży tlenu na drodze rozszerzenia
naczyń wieńcowych. Poza tymi lekami istnieje jednak grupa substancji, którw
wpływaja na metabolizm mięśnia sercowego, nie wywołując zmian hemodynamicznych.
Sprawiają one, że mięsień sercowy oszczędniej gospodaruje swoimi ograniczonymi
zasobami tlenowymi...
Spis treści:
Wstęp
- Podstawowe zagadnienia z fizjologii mięśna sercowego
- Kardioprotekcja - mechanizmy ochraniające mięsień sercowy
- Przemiany energetyczne w mięśniu sercowym w warunkach fizjologicznych
- Przemiany energetyczne w mięśniu sercowym w warunkach niedokrwienia i
niewydolności serca
- Ochronny wpływ trimetazydyny u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca i
niewydolnością serca
- Rola trimetazydyny w leczeniu karidologicznych powikłań cukrzycy
- Inne leki o działaniu metabolicznym
- Kardiotoksyczność antracyklin