Anestezjologia kliniczna zmienia się niezwykle dynamicznie pozostając
jednak dyscypliną służebną dla postępowania zabiegowego. Tutaj właśnie należy
doszukiwać się źródeł operacyjnego leczenia krótkoterminowego, którego hasłowa
nazwa - chirurgia jednego dnia stała się synonimem nowego w medycynie. Należy
sobie zdawać sprawę, iż ten rodzaj działalności został wprowadzony do
postępowania lekarskiego raczej na zamówienie społeczne, a nie z potrzeb
medycznych. Dopiero znacznie później zaczęto doszukiwać się w chirurgii jednego
dnia obustronnych profitów. Jedną ze stron jest bowiem specyficzny pacjent,
członek społeczeństwa XXI wieku - zapracowany i usytuowany w rytmie codziennych
zadań. Chęć jak najkrótszego zaburzenia tego reżimu codzienności, skrócenia
absencji chorobowej i jak najmniejszych zmian w życiu prywatnym, to zamówienie
wobec usługowej i organizacyjnej części ochrony zdrowia. Natomiast z drugiej
strony odnotowuje się obniżenie infrastrukturalnych kosztów leczenia, mniej
zakażeń wewnątrzszpitalnych i lepsze wykorzystanie łóżek szpitalnych z poprawą
dostępności do wysokospecjalistycznych procedur. Wobec jednoznacznych korzyści
dynamicznie narasta odsetek zabiegów wykonywanych w chirurgii jednego dnia,
zwiększa się zakres operacji i nie rośnie liczba powikłań. Należy, dla
prawdziwości tego wywodu stwierdzić, iż niektóre kraje, nawet bardzo zasobne,
nie zaakceptowały takiego schematu postępowania. Jednak w zdecydowanej
większości państw europejskich jak i amerykańskich ponad połowa procedur
operacyjnych jest wykonywana w ramach chirurgii jednego dnia. Należy sobie
zawsze zdawać sprawę, że sposób wykonywanej operacji pozostaje praktycznie
zawsze taki sam, bez względu na system organizacyjny placówki ochrony zdrowia.
Kluczową rolę odgrywa więc w chirurgii jednego dnia postępowanie
anestezjologiczne. Jest ono podstawą szybkiej ścieżki leczenia i podstawą
zadowolenia pacjenta. Stąd treść niniejszego opracowania wielopłaszczyznowo
odnosi się do postępów znieczulenia pacjentów chirurgii jednego dnia, będąc
kolejnym opracowaniem zagadnienia wobec zmieniających się danych piśmiennictwa i
nowych obserwacji klinicznych.
Spis treści:
Wstęp
- Fast-tracking - znany i nieznany model placówki chirurgii jednego
dnia
- Sedacja, analgezja i monitorowana opieka anestezjologiczna w zabiegowym
leczeniu krótkoterminowym
- Niekonwencjonalna terapia lęku w placówkach chirurgii jednego dnia
- Profilaktyka i leczenie nudności jako element zwalczania małej
chorobowości w chirurgii jednego dnia
- Płynoterapia podczas znieczulenia do różnych typów zabiegów
krótkoterminowych i ambulatoryjnych
- Zapobieganie zakażeniom krwi związanym z cewnikami
wewnątrznaczyniowymi
- Czy propofol można jeszcze zmodyfikować?
- Strategia stosowania opioidów w chirurgii jednego dnia
- Współczesna strategia stosowania leków blokujących przewodnictwo
nerwowo-mięśniowe
- Zastosowanie cyklodekstryn w chirurgii dzieci
- Trudne drogi oddechowe i ryzyko intubacyjne w chirurgii jednego dnia
- Szczególne problemy znieczulenia dzieci w placówce chirurgii jednego
dnia
- Ryzyko w chirurgii jednego dnia
- Piętnaście minut spędzonych z pacjentem przed zabiegiem wartych jest tyle,
co premedykacja 15 mg morfiny
- Inwazyjne techniki leczenia bólu jako element leczenia
krótkoterminowego
- Techniki znieczulenia regionalnego preferowane w chirurgii jednego
dnia
- Wybrane możliwości zastosowania ultrasonografii w działalności
anestezjologa placówki chirurgii jednego dnia
- Optymalna terapia przeciwbólowa po zabiegach chirurgii jednego dnia -
propozycja pakietów przeciwbólowych
- Epidemiologia i profilaktyka poamputacyjnego bólu
neuropatycznego