Książka niniejsza stwarza unikalną okazję do spotkania z "wczesnym" i
"późnym" Bionem oraz zapoznania się z jego własnymi refleksjami na ten temat.
Umożliwia, w połączeniu z innymi pracami, śledzenie "ewolucyjnej zmiany" jego
poglądów. (...) Częścią tego intrygującego procesu jest również
"Komentarz", w którym Bion omawia relację między przeszłymi doświadczeniami
będącymi bazą do tekstów artykułów i wymiarami odnoszącymi się do doświadczeń
obecnych.
Dzięki tej książce możemy spojrzeć na pracę kliniczną Biona, choć tylko w
formie ograniczonej, i choć on sam zastrzega - szczegółowo dyskutując to
zagadnienie w "Komentarzu" - że opisy kliniczne nigdy nie są wiarygodne, w
tym sensie, iż zawsze stanowią przekształcenia rzeczywistych wydarzeń
zachodzących w trakcie sesji.
(...) Ale nawet z tymi zastrzeżeniami artykuły zawarte w książce Po
namyśle ukazują Biona jako wnikliwego klinicystę. Nie sposób nie uznać w nim
psychoanalityka, który posiada wyjątkową umiejętność kontaktu z psychotyczną
częścią pacjenta i który jednocześnie nie poddaje się wpływowi psychotycznego
funkcjonowania, zachowując zdolność do "uwagi i interpretacji".
Michał Łapiński (ze Wstępu do wydania polskiego)